Bâð-ý cihânda solsun! güllerimin ezhârý
Âb-ý sel olup aksýn! gözlerimin nehârý
Sonbaharým gelmiþtir, neyleyim nevbahârý?
Ýsterse hiç açmasýn, gonca güllerin hârý
Bülbüller sussun varken dilimin âhû zârý
Sararýp hep kurusun sarayýmýn gülzârý
Simsiyah gamlar kussun dertli sazýmýn târý
Azrâil kapýmdayken neyleyim ben sâzkârý
Gözlerim hurilerde neyleyim o Nigâr’ý
Caným istemez gayri, yâr-i nevâziþkârý
Kara buluta dönmüþ gözlerimim buhârý
Neyleyim ben güneþi, aydan gelen envârý
Çözemedim ben heyhât! varlýktaki esrârý
Sermedî terkettim ben, kör nefsime ýsrârý
Çürüdü gitti dostlar! þu ömrümün çýnarý
Akmýyor artýk güle, gönlümün aþk pýnarý
Dünya olmuþ gözümde, sanki bir bitpazarý
Metadan semâyadýr, þu gönlümün nazarý
Soner Çaðatay
Kelimeler:
Ezhâr: Çiçekler
Nehâr: Irmak
Hâr: Diken
Envâr: Iþýk
Târ: Tel
Sâzkâr: Çalgýcý
Yâr-i nevâziþkâr: Okþayan, gönül alan, iltifat eden