Maraz-ý aþktan yüzüm, sararmýþ varak oldu
Giryândan þu gözlerim, kuruyup çorak oldu
Terk-i cân, terk-i zîþân, terk-i cihân ederken
Eyvâh! Cân bu cihânda, cânâna tutsak oldu
Cân teni terketse de ben terk-i cânân etmem
Çûn âlem-i ervâhta, cânânla mîsâk oldu
Bana nasib olmadý, dîdâr-ý yâri görmek
Müjgân-ý cânân göze, ince dal budak oldu
Bîmârým tâ ezelden, cânâný devâ bildim
Gamze-i cânân ise düþtüðüm tuzak oldu
Yaralý sîneme yok, hekimlerde bir devâ
Nûþ-i dârû vücûda, hemîþe yasak oldu
Mecnûn anlar dediler, ol lisân-ý âþýktan
Leylâ dedi ki bana, o çoktan toprak oldu
Git sür dediler bana, cânânýn gözyaþýndan
Zahm-ý sîneme düþen katreler nemak oldu
Sarayým dedim zahmý, cânânýn saçlarýyla
Sineme düþen saçlar, zehirli mýzrâk oldu
Dâruþþifâda yattým mecnûnlarla beraber
Ol divâneler bile derdimle dertnâk oldu
Visâlinden kesmiþken bütün umutlarýmý
Hicrân gecelerinde, hayâller Burâk oldu
Aþk bir marazdýr demiþ Kanûn’unda Ýbn Sînâ
Týlsým-ý Aþk rûhuma yegâne tiryâk oldu
Soner Çaðatay 19.9.2010
Kelimeler:
Giryân: Aðlamak
Çûn: Çünkü
Didâr: Göz
Müjgân: Kirpik
Hemiþe: Devamlý
Bîmâr: Hasta
Zahm-ý sîne: Sine, gönül yarasý
Nûþ-i dârû: Ýlaç içmek
Nemak: Tuz
Mecnûn: Deliler
Dertnâk: Dertli
Kanûn: Ýbn Sina’nýn ünlü týp kitabý
Tiryâk: Ýlaç