Bir İlk Huzur

Bir Ýlk Huzur
sesin kýyýlarý yalnýzlýðýmýn
her iþittiðimde hýrçýn dalgalarýna
umut sandallarý býraktýðým
ismimi söyleyiþini kulaçladýðýmda
gözlerimde bir aðlama isteði derinleþince
uyanýr içimde seni bekleyen çocuklar
yaþam sütüm gibi dokunmalýyým o an saçlarýna
bir ilk huzur gibi...

çocuklar gibi uçaklar uðurladým bugün
sana ulaþamamaya sitemli mektuplar döktürdüm
karamsar gülüþlerimin arasýnda
ýsýtmak istedim çatlamýþ dudaklarýný
kendimi masum bir küfür gibi kaybederek
þiirsel metinler düzdüm güneþin batýþýna
bir ilk huzur gibi...
uzak turuncularla yumdum gözlerimi
serin düþlerine sensiz olmanýn

yabancýyým sensiz dünyanýn bütün peyzajlarýna
sokaklar ki katran karasý
gece mece bilmem
anarþiðim zamanýna tanrýlarýn
kurallarýn
simsiyah bir soðuk
taþýrken okul çaðý güzlerini odama
bir gözlerindeki ýlýk yaðmurlar tanýdýktýr benliðime
çocuklaþýp pencereleþir göz kapaklarým
içim ýsýnýr bakýþlarýný düþünmekle
bir ilk huzur gibi...

beni
saçlarýmý
gözlerimin rengini
gülüþlerimin nedenlerini
unut
unut
unut
unutabildiðin kadar
ama nolur
gözlerindeki ýlýk yaðmurlara
sýðýnýþýmý unutma
bir ilk huzur gibi...


Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: