Gül diyorsun...

Tanýdýk bu sýzý

yürüdüðüm bütün þehirlerin

kaldýrýmlarýnda

basýp geçtiðim

sana açlýðýmýn izi.

gök

düþmüþ içime aðlýyor

sen gül diyorsun

gülüyorum.

denizler taþýyor

bir batýp bir çýkýyor

tenimden geçen

umudun gemileri...

bir kopuk halat gibi

elimde zaman,

çektikçe kýsalýyor...

Gül diyorsun,

gülüyorum.

tam ortasýnda göðsümün

bir yara

yýllardýr

baþka yüzlerde

yanlýz sana kanýyor.

Bütün çaresizliklerimden

sen sýzýyorsun...

Gül diyorsun,

gülüyorum...

ne edeyim,

nasýl söveyim

kendime çýkmayan

sokaklarda

kaybolmuþ avare,

deliyken böyle...

gül diyorsun,

gülüyorum

düþtüðüm kuytularda çýnlýyor kahkahalar...

çarptýðý duvarlar kadar soðuk

içimde bir ses hep boðuk.

dökülen yýldýzlarý topluyorum,

biri bir dilek tutmuþtur belki

bir dilek

adýmda saklýyorum...


Asu...

20.09.10
Sosyal Medyada Paylaşın: