Ben çocuğum da hala...

Sevgili Meselci ayna olmuþtur.. Bu þiir yansýmasýdýr.. Teþekkülerimle...



Bir meselci anlattý
içindeki çocuðu,
bunu okur, duyarda
susturabilir misiniz
bendeki bu çocuðu..

Oynayalým demiþ cevaben
kafiyeyi de tutturup.
Gökyüzüne çelme takmýþ esasen,
meseller okutturup.

Hadi saklanalým dýþý, içi
solmuþ insan yüzlerinden.
Çýkmayalým biri
Elma!!
Armut ! demeden.

Gözünü baðlayalým gel,
Sayýp o piti piti.
Ben biliyordum desin bir çocuk,
Bu büyüklerin hepsi deli..

Uçurtmalara tutunup,
uçalým þehirlerden.
yaþý baþý unutup,
koþalým, çayýr çimen.

Ýçimize oturan,
taþlarý kýralým gel.
beþi sana, beþi bana,
seçtim en yuvarlaðýndan..

Biz çocuðuz da hala,
Ne zaman büyüdüler
bunca zamane evladý.
Bu saydýðým oyunlarý,
acaba kaçý oynadý.

Top satýyor mu hala bakkallar?
Neden suskun bu sokaklar.
Ayþe, Elif, Ali, Jale
Hece kitaplarýnda kaldýlar..

Koþ Ýpek koþ,
Bak bütün sokaklar boþ.
Ali sütünü içmiþ,
Jale okula gitmiþ.
Ama mesel bitmemiþ..

Moda olmuþ biz büyüyemiþken hala,
Büyüyüp de ufalan çocuklar.
Aaa çok akýllý teyzesi,
sayýyor 3 yaþýnda 100 e kadar.

Büyüyor içimizde kanayarak dünleri,
yarýný koþuyorlar bugünden eze eze.
Bütün sýnavlar bittiði gün gelince,
Göðüsleyecekler hiç atlamadýklarý bütün ipleri...

Hiç hevesim kalmadý,
Artýk oynamýyorum,
Bir sapan bulun bana,
kendimi vurmak istiyorum...
























Sosyal Medyada Paylaşın: