ÜÇ GÜNLÜKKEN ÖLMEK
çaldýðým kapýlar
bir bir yüzüme kapandý.
yalnýzlýða terkedilmiþ
bebek gibiyim.
baðýrdým çaðýrdým,
nefesim tükendi.
bir cami avlusunda,
üç günlük
ölecek gibiyim.
annem vardý, hani!
acýlardan doðurmuþtu beni.
kanýyla,
canýyla yoðurmuþtu beni.
doðurmak kolay da
yaþatmak mý zordu beni?
annem vardý hani;
üçgünlüktüm,
bir cami avlusunda
býrakýyordu beni.
boðazýmdan ýlýk ýlýk geçen
sütün müydü,
gözyaþýn mýydý?
sütün çekilmiþti hani
gözyaþýnla doyurmuþtun beni.
sonra gittin.
ardýndan bakakaldým.
aðladým.
aðladým...
uyuyakaldým.
henüz üçgünlüktüm;
bir daha uyanmadým!
DUYGUSELÝOZAN
KALKAN ANTALYA
29 02 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.