hayat ile ölümün buluþma vakti bütün tiktaklarý durdu saatlerin kalbim için diktiðim bu kefenin kanlarý kimindi kim en çok yara aldý o cenkte öfke yýkýlmaz bir kale olmuþken ruha kim bu sancýmý burgaçlayan durmadan ki külleri yitip gidiyor zamanda kim bu çatlak aynalarda, gözleri elinde bej kaþkol, hazan gülü, boþ tabanca ne olur susma ve durmadan haykýr ki bir zaman sonra yüreðimi görürsün belki ölümden uyanan ýssýz sabahlarda
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüseyin demir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.