KARDELEN

Kara kýþlarýmýn kardeleni oldun

Hüzünlü bulutlarýmý daðýttýn

Sýcacýksýn içimde

Her aklýma ðeldiðinde

Ýnciler dökülüyor

Dudaklarýmýn kenarýndan

Bazen kýzýyorum kendime

Bu kadar kapýlma

Bu kadar açýlma

Boðulursun diye

Bazen de koyuver gitsin diyorum

Uzat kalbini

Tomurcuklarýný ýstsýn

Güle dönsün hepsi

Ver diyorum ver

Ýçinde ne varsa

Aþka dair sevgiye dair umuda dair

Ya duymazsan yüreðimi

Ya tanýmazsan Leylayý

Mecnun gibi

Korkuyor içimin çýðlýklarý

Kaçmak istiyorum o zaman senden

Ruhumun tepelerinde açan kardelenden
Sosyal Medyada Paylaşın: