GELİVER EFENDİM....

Yad-ý Cemil’ imsin sen, uzaklardan gelen
Nurdan çehresin ki ehl-i semadan inen
Ruhlara bir tac-ý baki, buluttan süzülen
Aðlarken sessiz geliver efendim, geliver.

Dar’ül Beka’nda himmeti ali’ne muhtacým
Arþ’ý yakan ikliminle, yansa da figaným
Dünyam zifiri, zemheri günahkar naaþým
Aðlarken sessiz geliver efendim, geliver.

Saçlarýma aklar düþtü, görsen ne haldeyim
Ey Bad-ý Sabah’ým, kalmadý canda melalim
Þefkatin kanatlarýnda ümid ararken zalim
Aðlarken sessiz geliver efendim, geliver.

Bitiþ çizgisi yaklaþýrken ölüm kapýyý çaldý
Seni anlatan kaleme kaç kez nefs bulaþtý
Kudsiler kervaný gelip sana, erzaðýný taþýdý
Aðlarken sessiz geliver efendim, geliver.

Gönül çöl bedevisi, Babil bahçesi yaþamsa
Lale devrinde ufuk, günbatýmýna doðarsa
Bunca sene kalp aþk-ý bürhan ile yanmýþsa
Aðlarken sessiz geliver efendim, geliver.

Aþkýnla yanmak acý verse de o kör nefsime
Olsun razýyým senden gelen her bir derde
Kýtmirim, havlasam da koyma araya perde
Aðlarken sessiz geliver efendim, geliver.

Rüyalara girerek korkuturdu hep karabasan
Soyunmaya kalktý Cemaline, melun þeytan
Buhranlarda yüzerken umudumuzsun inan
Aðlarken sessiz geliver efendim geliver.

Murat AYDIN (Mustafakemalpaþa-Bursa)
Sosyal Medyada Paylaşın: