Âdem'in Nefsi
Bir yazarýn ölümü kaleme almasý gibi geçirdim hayatýmý,
Her sonun bir baþlangýcýndayým.
Yarýndan sonra ki yokluðumu düþünür dururum,
Üzerimde olan gafletli gözlerle
Yarýnlarýmý görürüm,
Umutlarýmý yarýnlara
Yükleyip gönderirim
ufku görünmeyen deryalara.
Titrer dudaðým,
Çözülür diz kapaklarým
Kayýp kentlerde yol almaktan.
Yarýndan sonra ki yokluðum.
Ebediyetin yokluðudur; bedenimin
Çaresi kalmadý ruhumu uðurlamaktan.
Çürüdü tüm hayallerim,
Söndü tüm ýþýklarým,
Bitti nefesim,
Kýrýldý hayat denen kafesim,
Gitti bedenimden yaþam hevesim,
Taþýyamadý bedenim,
Fani kasveti,
Kaldýramadý bedenim soðuk hasreti,
Gitmek ister ruhum bedenim den alýr cesareti,
Gitmek ister ruhum melekten alýr esareti,
Çürür kemiklerim
Kalýr sadece adým,
Rengi kaçýk taþta.
Bir gidemedi ruhum,
Döndü dolandý vakt-i darda,
Vardý sona,
Erdi baþý yokluk denen baþta.
Donmuþ ruhum,
Ateþten nar da.
Bekler durur,
Ateþten kuyu da.
Gelir mi melek!
Alýr mý ruhum dan; ruhumu!
Ah bu azap,
Döndür dü baþýmý,
Soldur du umudumu,
Gelir elbet birileri,
Kurtarýr elbet pýhtýlaþmýþ ilikleri,
Çürüdü kemiklerim,
Ýlik mi kaldý?
Nerde bu birileri?
Dindirir elbet bu ýzdýrabý birileri.
Ezildim,yokluðun basýncýn dan,
Dayanamadý omuzlarým sancýsýn dan.
Sevaplarým eridi kahrýn dan,
Kanadý iyiliklerim acýsýn dan.
Pis sýrýtmalar var kulaðým da,
Ýblis,tam da yamacým da,
Nefsime dokundu,
Terketti,
Dayanamadý yaktý iblisi,
Ateþten mýzraðýn da,
Ekber-i Cihad’mýþ,
Ben arefesin de.
Ayaklarým bataklýkta,
Günahlarým tam da omuzlarým dan sarkmak ta,
Nefsim tam da gözlerimi kapatmak ta,
Kalbe bir perde atmak ta.
Yutkundum korkum dan,
Yalýn ayak yürüdüm ateþten bataklýkta,
Adým attým,
Ýleri atýldýkça battým,
Sýcak yel aldým,
Soðuk ter verdim,
Mecalim kalmadý,
Attým elimi omzuma,
Tutamadým günahýmý,
Tutupta indiremedim omuzlarýmdan aþaðý,
Sýrýttý nefsim,
Dayanamadým,
Açtým kalbimi,
Burnum dan yel gibi esti,
Kaçýrdým nefsimi,
Yetiþti melek,
Önünde nefsim,
Tutupta yamacýma getirmiþ,
-Al! der bu nefsi
Meðer beni ben yapan,kahrolasý kör nefsim,
Aldým nefsi,
Mahkum ettim,
Terbiye ettim kör nefsi!
Kemirir durur halen kalbi,
Âdem’in nefsi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.