bana gel

bir sükut-u hayalsin gönlümden geçen
kimseleri görmez oldu gözlerim
kýzgýn demirlerle daðlandým yine
lâl oldu konuþamaz dillerim

aþk-ý sevda ile diller döksen de
vuslata dair bin yemin etsen de
inanmýyor artýk sana yüreðim
meclisinde geçmez oldu sözlerim

tenim yanar iken can nöbet tutuyor
bir nefeslik vakti kaldý o da biliyor
nefesimi tuttum gözlerim ufkunda
yeni günle bir umutlarda soluyor

hiç bir sesi duymaz oldu kulaðým
taþ kesildim, ben yerimde aðýrým
kahreyleyip kadere etmem intizar
ümitlerim tükenirken aðýr aðýr

yollarýn labirent çoktur tuzaðýn
haber veremem ki yoktur ulaðým
her köþe basýnda hain bir pusu
dûþmanýn yattigi tilki uykusu

seni avuturlar tatlý sözlerle
beni çürütürler hain gözlerle
son duamý öðren iyi ezberle
kollarýnda can vermektir muradým

muradýmýn yolu ateþten geçer
ya atlas yorganlar, ya kefen biçer
yüreðin gün gelir benden vazgeçer
vazgeçersen gözlerim açýk gider

son karar senin, sen bilirsin yine de
ister mabuden eyle ister harabe
istersen tanýma, görürsen yolda
ister isen bir yastýkta aðýrla

yüreðim de saðanak kalemimde sel
seviyorsan benim gibi, hadi çýk da gel
dinledin ya bitti artýk bu son naðmeler
bütûn kurallarý yýk yýkta bana gel...


aysegul atakli (13.09.2010)



Sosyal Medyada Paylaşın: