Sen aklıma gelince

Sen aklýma gelince

Bizim daðlarýmýzda
Ovalarýnýzda
Yaylalarýmýzda
Mart aylarýnda
Bölük bölük karlar oluþur.
Çýkarýz oralara
Kardelenler toplarýz
Demet demet.
Nevroz ararýz
Buluruz bitane
Çok nazik bir çiçektir
Ýncitmeden çýkartýrýz topraktan
Bir ikincisini ararýz
Biliriz ki nevroz mutlaka
Yan yana iki tane olur
Bir eþi vardýr mutlaka
Yaný baþýnda
Yakýnýnda.
Ýþte sen bir nevrozsun
Benim daðlarýmda kýrlarýmda
Eþi ben olan.
Özenle incitilmeden
Topraktan çýkartýlan.
Korkuyorum toplarken nevrozlarý
Ýncitmekten korkuyorum
Sen aklýma gelince.
Çok uzaklardayým.
Kendimi iyi his etmiyorum
Bir korku var içimde
Benim nevroz çiçeðim.
Bu korku ölmekten deðil
Birdaha seni görememek
Sana dokunamamaktan
Seni sevememekten korkuyorum.
Ölmekten ölümden deðil bu korkum
Benim nevroz çiçeði sevgilim.
Bir gün gelir ölürüm
Ölümden korkmuyorum
Benim korkum
Senden uzak
Senden ayrý kalmak
Seni birdaha görememek korkusu.
Birdaha o çeþmede
Avuç avuç su içememe
Yazý yabanda kenger toplayamama
Bahçede oturup
Yemlik yiyememe korkusu.
Lanet olsun
Ýþte böyle acý
Böyle kahredici bir korku.
Patlýyor bir volkan gibi
Kör bir kurþun gibi
Deliyor baðrýmý
Korku sarýyor her yanýmý.
Seni bidaha görememe
Seninle yaþýyamama korkusu.
Paslý bir hamçer gibi
Saplanýyor sineme
Acý veriyor bana
Kahrolasý bu korku
Anlýyormusun küçüðüm
Benim kardelenim
Nevroz çiçeðim benim.
Çok uzun zamandýr
Böyle bir korku yaþýyorum
Binkez ölmeye bedel
Aðýr ve boðucu bir korku.
Ben ölmekten korkmuyorum
Ben birdaha seni görememekten
Bir daha
Sana dokunamamaktan
Seni sevememekten korkuyorum.
Bu korkuyla
Her gün ölüyorum.
Sana hasretin
Sana özlemin
Sendan ayrý kalmanýn
Getirdiði bir korkaklýk
Bir ürkeklik
Bir tetirginlik üzerimdeki korku
Sen aklýma gelince
Hep böyle oluyorum.

Fikri Küçükukur





Sosyal Medyada Paylaşın: