MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

***Yolcu Defterinden
Necdet ARSLAN

***Yolcu Defterinden



Açýp açýp yeniden okunan
Ve özenle katlanýp saklanan
Bir dolu mektup ellerimde
Ezberlenmiþ harita kodlarýnda
Dolaþýp duran parmaklarýmla
X noktasýndan ötelerde bir yere
Her gün yenilenen iç göçlerimle baþ baþayým


Soðuk ve sisli bir günün sabahýnda
Dar geçitlere umarsýzca saplandým kaldým
Aynaya yansýyor görüntüm
Öylesine yabancýyým ki kendime.
Bütün görünürlüðümü çekip çýkarmak
Ve bir yenisiyle deðiþtirmek istiyorum ilkin
Olmuyor
Bir yabancýlaþma duyumsayýþý korkunç abanýyor o zaman bana
En çok kendisinden etkilenmesi ne korkunç gelir insana
Bana da öyle

Biliyor musun,bütün bütün ýraklaþma isteði doðuyor içimde
Bir kaçýþýn,bir sýðýnmanýn keskin hatlarý beliriyor yüzümde
Birbiriyle yarýþan altý çizilmiþ o tümcelerin hepsinde de ben mi var’ým
Tedirgin oluyorum altlarýný çizmezsem,elimdeki kýrmýzý kalemle

Belki de.zaman ayarlý bir arayýþýn sancýsý
Güz günlerinin apansýz kararan akþamlarýnýn birinin içindeyim.
Sokaklar ne deðin kalabalýk böyle
Ya içimdeki ýssýzlýk
Ben nerdeyim
Altý çizili tümcelerden ne zaman ýraklaþacaðým ve seni nerede bulacaðým
Tek düþüncem bu iþte
Bu yüzden olacak son gülü dalýndan koparýp sana getirme telaþým
Gözlerini býraktýðým yerde bekliyorsundur þimdi beni


Güz akþamlarýnýn karanlýðýnda
Bir türlü sonlanmasýný istemediðimiz
O çocuksu oyunlarýmýzdan birini
En son ne zaman oynamýþtýk
Sahi kaç yýl oldu birbirimizi görmeyeli

Þimdi Kýrmýzý Baþlýklý Kýz olur musun,desem
Bir daha olamazsýn deðil mi

Ayýrdýnda mýsýn bilmiyorum ama
Ne çocukluk günlerimizi dolduran oyunlarýmýz
Ne ayrýlýp giden sevinçlerimiz
Ne de seviþme an’larýmýz asla dönmüyor geri

Galiba büyüdük biz
Bütün ezberlerimizi unutarak ötelere aktýk
Bir masalý dinledikten hemen sonra
Gözlerimizi kapayarak ertesi güne ulaþmak için
Gülüþlü uykularýn içine dalmaz mýydýk ikimiz
Acaba aynalara vuran o görüntülerimizi nerelere býraktýk

Pencerenin açýk kanatlarýndan perdelerini rüzgarýn uçurduðu
Eski zaman odalarýndan birinde olmalýsýn
Akþamýn soðuðu bastýrmýþtýr
Bak titriyorsun
Hadi sýkýca kapat perdeleri

Bakýyor musun aynalara
Altýný çiziyor musun önemsediðin tümcelerin
Altlarýný çizdiklerimiz
Kocaman bir kentte bir baþýna dolaþan yüzlerimiz
Kendi gerçeðimiz
Yaþamýmýz bizim
Geçmiþin düþleri ile geleceðin kurmacasý arasýnda dolaþýp duruyoruz iþte
Ya sonrasý
Birbiri üstüne gelen sorular,sorular
Baþkalarýna ödünç verme o tümceleri

Birazdan yola çýkacaðým
Salt o bilinmezliklere doðru deðil ulaþma isteðim
Bir yeni yurt kurmanýn heyecanýný,
Bir sýðýnma isteðinin keskin hatlarýný getirmek istiyorum sana
Umurumda deðil gözlerini býraktýðýn yerin ýraklýðý
Üþümüyorum bu güz gecesinde
Avuçlarýmý ýsýtýyor iþte sana teslim etmek için kopardýðým o son gülün sýcaklýðý

Kaç kilometre
Kaç saatlik yol
Kaç vuslat yangýný
Kaç yalnýzlýk sana ulaþtýrýr ki beni

Biraz sabret ama Umutsuzluða kapýlma
Geleceðim
Mutlaka geleceðim
Çetin bir yolculuk olsa bile
Bu yakadan o yakayý bir tüneli deler gibi deleceðim

Saklambaç oynarken de öyle deðil miydik
Ayrýk dehlizlerde suskun dururken
Sana kaç kere ‘’Sobe! ’’ diyerek baðýrdýðýmý anýmsamýyor musun
O oyunlara her giriþtiðimizde Macellan olur da Ümit Burnu’na gitmeyi düþlerdim
Seni bulmakla eþdeðerdi bu uðraþlarým
Her defasýnda gezgin olur da
Amerika’yý bulmuþ gibi seni keþfederdim
Her keþfediþimde
Adýný benim koyduðum sen bir baþka ülke olurdun

O günlüklerimin yapraklarýný rüzgarlar alýp götürmediyse eðer
Akþam üstlerinin birinde açar mýsýn o sayfalarý
Seyir defterime yazdýklarým duruyor olmalýdýr yerli yerinde
Ve sorarým sana
Hangimiz usancýmýzdan dolayý fýrlatýp attýk
Gülliver’in Seyahatleri’ni o çocukluk günlerimizin birinde

Kutular dolusu ilaç
Dizginleyemiyor sancýlarýmý
Cüzdanýmýn zulasýndaki resimlere her bakýþýmda
Irak anýlarý çözüyor gözlerim
Binlerce hüzün
Yüzlerce ayrýlýk
Onlarca umarsýzlýk
Bir benim iþte ben
Bir de beni terk etmeyen þiirler

Biraz önce dertleþtik Aragon’la…Nazým da vardý yanýmýzda
Ne deðin konuþulacak söz biriktirmiþler her ikisi de
Ama umutsuz deðillerdi
Macerayý sevdiklerini söylerken görmeliydin onlarý
Bakma altý çizilmiþ o tümcelere
Þimdi gerçek kimliðimle tanýyorlar beni
Don Kiþot’um dedim onlara.Ýnandýlar
Çünkü,unuttum o eskiden söylediðim yalanlarý

Bilirim ki sancýlarým sendendir
Sen yayarsýn bedenime
Dindireninim,dermaným olursun
Ýçmeyeceðim o ilaçlarý
Özlem; iki yüzlü; özlem zalim,özlem sýrnaþýk
Kýyýlarý döven hýrçýn dalgalar gibi
Bilir misin sevdiðim, özleme katlanmak þiir yazmak kadar kolay deðil
Sahi, bir otogar yalnýzlýðýndan çekip çýkaracaksan eðer
Bir sevda soluðuyla haykýrayým adýna yazdýðým tüm þiirleri
Dinlerdin can kulaðýyla deðil mi beni
O þiirler ki,her biri

Biraz heyecan
Biraz telaþ
Biraz korku

Bütün doðrularýmý anlattým iþte sana
Bitmiyor ki sözlerim
Ortak yönlerimizin biri bitmeden ötekiler sökün edip geliyorlar usuma

Kýsacasý
Sana kendimi
Bilmek istediklerinin tümünü toplayýp da geldim
Alacakaranlýðýma gizlediðim en mahrem sevimliliðimi de
Sende yeþerecek içtenliklerimi içinin geniþliðinde erit bu gece
Koþulsuz baðlýlýðýmý gönül çekici yanlarýna teslim ettiðim zaman
Çözülüyor kadim zamanlarýmýzdan gelen bilmece
Beni baðrýna bastýkça sen oluyorum gizlice

Þimdi veda zamaný
Birazdan ruhumu teslim ederek susacaðým

Ya sonrasý
Karanlýk çökünce sahra yangýnlarý
Aydýnlýkta kutup rüzgarlarý
Aranýlan gündüzlerle
Çaðýrýlamayan akþamlar toplamý

Her biri ayrýk bir yürek yarasý
Hoþça kal

Necdet Arslan


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.