Arkana bile bakmadan býrakýp gittin,
Son dakika öðrendim gideceðini hatýrla,
Öylece bakakaldým ardýndan anlayamadan,
Tek baþýma ,bir baþýma maalesef de senle kalakaldým.
Bunca sene sonra,
Þimdi çýkageldin,
Ve þaþýrtýcý ama týpký da gittiðin gün,
Pazartesi geri geldin.
Ama ben eski ben deðilim.
Býraktýðýn gittiðin gün bugün ama,
Bir zamanlar gözlerinde kaybolduðun,
Aynur o Aynur deðil bulduðun.
Bir bilsen neler yaþadým,
Umudumu nerelerde ,kimlerle tükettim.
Gözyaþým ne çok aktý yokluðunda,
Ama bu kez ikimiz için deðil,
Gelecek endiþesi yaþadýðým için.
O gülünce gözleri gülen,
Herkesi kendi gibi bilen,
Cesur, doðru,gözünü budaktan esirgemeyen kadýn yok,
Çünkü bitirdiler.
Doðru deðil yanlýþlar kazandý.
Hak eden deðil ödülü yalakalar aldý.
Koltuklar için,paralar ,ünvanlar için savaþýldý,
Sevgi,emek deðil,
Hýrs,ihanet,nefret kazandý.
Bize de geriye hep acý ve korku kaldý.
Þimdi senin Aynur sessiz.
Dili deðil gözleri de sustu.
Sadece yaþýyor.
Yarýnla ilgili umudu yok sayýlacak kadar az,
Kendi adýna hatta hiç yok.
Çocuklarý için bir mücadele vermekte .
Yani canýmcým.
Ne sen eski sen,
Ne ben eski ben,
Hadi yoluna baþka rüyalara gir sen……
14/09/2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.