Kýzýl rengi ufkumda, gurub etmiþ âftâbým
Yeis girdabýnda da batýp gitmiþ mehtâbým
Boþaymýþ meðer boþa! çekilen onca kürek
Ýki cihân harbinde bittim büküldü bilek
Geride býraktýðým yegâne þey inkisâr
Ve yýkýldý hayalden inþa ettiðim hisâr
Baþýmý gömemedim yumuþak bir yastýða
Yatalak gibi düþtüm kalkamadým ayaða
Ruhumda geziniyor âdeta bir örümcek
Paslý kalbime örmüþ aðýný ilmek ilmek
Þu baþým bir kovandýr, düþüncelerse arý
Bir uðultu kafamda ve yüzüm de sapsarý
Yaklaþýyor meleðin hafif ayak sesleri
Ensemde Azrail’in sopsoðuk nefesleri
Bulamadým bir insan varlýk derdiyle dertnâk
Dertten hâli kafalar boþ hayallere çanak
Hâlâ oynamaktadýr elde çelik çomaklar
Cenneti ümit eden bizim gibi çocuklar
Dünya denen bahçede hiç büyümedi âdem
Çocuk kalmak istedi her nedense bu sersem
Bütün dillerde varken Allah kerimdir lafý
Tefekkürle iþtigâl akla zaman israfý
Derince bir uykuya, rüyalara hasretim
Galiba gelmeyecek kurtuluþ beþâretim
Didik didik ediyor bu soru þu kafamý
Bir þüphe mahvediyor içimdeki sefâmý
Âkil Ýnsân kendini hep nisyân içindedir
Ruhu bedende iken aklý uzak Çin’dedir
Soner Çaðatay 14.9.2010
Kelimeler:
Aftab: Güneþ
Dertnak: Dertli
Encam: Sonu
Kinaye:
Ýki cihan harbi: Dünya ve Ahiret mücadelesi