Kayboluyorum

akþam olup karanlýk çökünce
yanmaya baþlayýnca þehrin ýþýklarý birer birer
bir an olsun aklýmdan çýkmayan hayalin
daha bir yakýcý olmaya baþlýyor gönlümde...
gökyüzüne bakýyorum ikimiz için
sonra
senin de benimle ayný yýldýza bakýyor olmaný diliyorum....
çok uzaklarda yanan bir ýþýðýn da
senin odandaki ampülün ýþýðý olduðunu biliyorum...
mutlu oluyorum bu yüzden...
sonra hayallerimi yeniliyorum zihnimde...
bazen toz pembe bazense koyu kahverengi hayaller...
zamanýn nasýl geçtiðini anlamýyorum o alemde
bi bakýyorum günün ilk ýþýklarý sýzmaya baþlamýþ daðlarýn arkasýndan...
sonra
geceleyin derin uykulara dalan umudum
sabahleyin coþmaya baþlýyor ýrmaklar gibi..
senin de beni sevdiðine kanaat getirip buruk bir sevinç yaþýyorum...
ama hatýrlayýnca aramýzdaki imkansýzlýðý
kayboluyorum gözyaþlarýmýn arasýnda
hüzün adlý bir diyarda...
YAKAMOZ
Sosyal Medyada Paylaşın: