yeni bir acıyı doğurmaktır sevda

ben anayým.

nasýl doðar bir bebek

bilirim.

ilk doðum sancýlarý baþlar

giderek sýklaþýr,

acýlar..



ve

sonra

ölüm-yaþam arasýnda

ince bir ip gerilir

ve

ana

sendeleyerek

korkarak

feryat ederek

ilerlemeye çalýþýr

umutla...




zordur doðumlar

en son perdede

ölümü görür insan

kendi benliðinin ölümünü




ve sonra

tüm coþkulardan

sevinçlerden

sevgilerden

acýlardan öte

bir bebek doðar...

bir umut.




eril olanlar bilmezler

doðumu..

bu yüzden kolaydýr onlarda

çalakalem yazmak

aðza geleni söylemek

oysa diþide

anada

her þey doðumdur.




þiirin

kaygýnýn

sevincin,

her kavganýn gürültünün

var ve yok arasý her þeyin

bir doðumu vardýr

bir sancýsý.




daha ince hesaplar yapar

kadýn

dakikalar saatler günler boyu

duyarken kýpýrtýsýný yüreðindeki aþkýn

hep sorgular beyninde

yüreðinden el verecek aþký...




bu

en kolay döllenme olsa da

en zor doðum olacaðý muhakkak

belki bu cenin

el vermeyecek

gülümsemeyecek

çünkü o aradaki uzun yolu

yürümek

sorgulayarak yürümek gerekecek.




yeni bir acýyý doðurmaktýr sevda

karanlýk ay ýþýðý sýzmayan odalarda

o iki ýþýk kaynaðý aranýr

soluksuz




iþte neden uzaklardayým

neden çok uzaklarda kalmayý yeðliyorum

yüreðimdeki sevdadan

anlýyor musun?




06/06/97

Ýzmir











Sosyal Medyada Paylaşın: