lal oğlan

mesuttu bahtiyar

kucaðýnda dünya güzeli oðul,

baldan tatlý

ekmekten aziz..



naifliðine inat

demir koydular adýný.

güç onda

kuvvet onda olsun istediler..



kýsa zamanda bozuldu büyü

bahtiyara hüzün düþtü.

demirin anasý

takýlýp bir kuþun kanadýna

bir baþka bahara uçtu..



yine de yardý umutlar

demirin gülüþü

aydýnlattý her düþü.



ve bir gün

duyuramayýnca sesini

ebesi,

demir oðlana

dedi:

’lal oðlan’

’oðlan lal...’



yýkýldý

baþýna dünyasý bahtiyarýn

demek laldi ha..

lal..



bu neyin cezasýydý

hangi yaralý yüreðin ahýydý

sordu

soruþturdu

dualar etti

adaklar adadý..



utandý

sýkýldý

lal oðlandan..

görsünler istemedi

bilsinler istemedi.



bir renk uydurup gerçeðe

kapadý oðlunu

bahçedeki tek camlý mereðe



yan bahçedeki kuzucuklar oldu

lal oðlana dünya

lal oðlana umut

lal oðlana dal



neydi bahtiyarý utandýran

lal oðlanýn duymamasý mý

konuþmamasý mý

soran bakýþlarý mý

parmak uçlarýnda resimlenen

türküler mi...



mutsuzluk aþýnca daðlarý

perdesini çekti güneþin,

bahtiyar,lal oðluna.

karanlýkta kaldý

lal oðlan.


11/09/2010

Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın: