HÜZNÜM DE SONBAHAR
Gece kirpiklerim den süzüldü dideler,
Dil yare siy di, içimdeki yara, sineme dokunan.
Mecnun misali, ümitsiz tüm sevdalar gibi
Ümitsizim sevdandan, periþan oldu yüreðim.
Baharlarým soldu, vakitlerden hazan.
Yakamozlarým da boþ sandal gibiydi ruhum,
Bu yara baþka yara, dertlerim katar katar
Bülbüller figan saçar, gülüm solduðunda
Eylülde kar yaðdý. Ayaz oldu yüreðim.
Aþksýzlýða mahkûm oldu ahu zar da.
Çalmadan geldi hüzünler gönlüme,
Hüznün damlalarý; çiðlerin buðusun da.
Kor oldu da yaktý, daðlarýn Leyla sýný.
Hüznüm karýþýr sessizliðimin yasýnda
Dilruba dýr seven,faslý baharýnda.
Hüznüm de sonbahar oldu sevdam.
sevgidamlalarim
Sosyal Medyada Paylaşın:
sevgidamlalarim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.