mavi göðsümde bir kurþun sevda
vurulduðum,
bende ki sen ölü bir mevsim kalýntýsý þimdi...
yüzüme atýlan bir avuç topraktý kokun
bedenimi örseleyen..
soluduðum ayrýlýðýn rüzgarý mý
yoksa ölüm mü,
ruhum mu
o hiçliðe teslim....
hadi sevgilim
sen þimdi ellerinle tanrýyý oyna
çiz bedenime biçilmiþ acýlarýn
faturasýný
parmak uçlarýnda biriken hayat kuytularýna düþelim
düþ yortularýnda
buz mavisi sevinç çýðlýklarý atalým
ben sana günahlarýmýn tek sebebi aþký öðreteyim
baþa dönelim
hiç vakit kaybetmeden
biliyorsun
ölümlü dünya...
diyebilseydim...
maskeleri çamura bulanmýþ sevdalarýn
aynalarda korkusu
içimin göçebe çadýrýnda
unutulmuþ
yalnýzlýðýn ortasýn da yaktýðým koca bir ateþti
tersine döndürdüðüm
hayat oyunu...