Sen Ahh sen Sen var ya sen Hiçbir þey bilmiyorsun…
Hep aklýmda olduðunu Ve sana ne kadar Ýhtiyacým olduðunu Bilmiyorsun…
Sen Ahh sen Sen var ya sen Hiçbir þey bilmiyorsun…
“Yalnýzlýk Tanrý’ya mahsustur” dediler inandým…
Tam tanrý’laþýyordum ki; Tanrý seni çýkardý karþýma, Yalnýz olmadýðýmý anladým. Bir ben vardým bir de sen. Eðer sen olmasaydýn; Kendimi tanrý sanacaktým…
Sen Ahh sen Sen var ya sen Hiçbir þey bilmiyorsun…
Seni gördüm ateþ oldum, Yanmaktan kurtuldum; Ateþ ateþi yakar mý? Sen benim kurtuluþum oldun…
Sen ateþin içindeki ateþ, Sen canýn içindeki can, Sen tanrý’laþmanýn önündeki engelsin…
Sen had sýnýrýnýn bekçisi, Sen aczin habercisi, Sen varlýðýn temsilcisi, Sen musa’ya vahyin indiði tûr, Sen israfil’in üflediði sûr, Sen bilinmezliðin içindeki sýrsýn…
Sen Ahh sen Sen var ya sen Hiçbir þey bilmiyorsun…
Bal bakýþlý, güvercin ellisin, Alýmlýsýn, güzelsin, çekicisin… Bazen merhametli, þefkatli, Bazen hainsin, zalimsin, alçaksýn… Tutup kaldýran, vurup batýransýn…
Meryem ana kadar temiz, Meryem ana kadar kutsalsýn… Sen sadakatsin, sen ihanetsin… Sen tepeden týrnaða kin; Sen top yekûn sevgisin…
Sen hem aþk hem nefretsin… Sen umutsun, sen hüsransýn… Sen ayrýlýksýn, sen kavuþmasýn… Sen hicransýn, sen vuslatsýn… Sen yoksun, sen varsýn…
Sen Ahh sen Sen var ya sen Sen her þeysin…
Sen ilham kaynaðý Sen öðretmensin…
Sen kadýnsýn…
Ben’se Þairin dediði gibi; Üstü karalanmýþ bir kelimeyim Bu sayfanýn sonunda…
31 Ocak 2005 – Adatepe (Þiir Gibi Adlý Kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Beyazıt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.