Önce saniyelerimi, sonra da günlerimi serbest bırak!..

Neden seviyorum seni?
Sensizliði özlemem mi sebebi?
Yoksun ve aslýnda gerçekten olmadýn hiç
Bunu da kabullenmiþken neden bu ruh hali?

Bedenim deðil ruhum aramakta seni
Ben deðil gözlerim aramakta rengini
Hiçliðe dönüþürken ve bu gücüne güç katarken
Parçalandým, ve sana adadým benliðimi

Neyinim senin?
Hiç bilmeden yaþadým seni…
Umurunda mýydým senin?
Aldýrmadan sevdim seni…

Anladým..
Geç oldu belki ama, anladým..
Sevgi hareketlerinin hedefi ben deðilmiþim..
Peki niye benmiþim gibi davrandýn?

Hani hep aklýmdaydýn ya…
Her aným seninleydi ya…
Var olmasan da seni hissetmem yeterdi ya…
Önce varlýðýný, sonra da hislerimi kaybettim.

Sakýn!.. Boþuna geri gelme
Her günüm hala sende
Ama her aným deðil
Az kaldý özgürlüðüme…

Ýzin ver, saniyeler dakikalarý doldursun.
Tutma ‘zaman’ý, çabalama da
Ben deðilim o, anla
Onu mahkûm edemezsin isteklerin uðruna

Ýhtiyacým yok zaten kaybettirdiðin izine
Boþ ver seni bekleyiþimi de
Evet, bildiðin gibi iþte
Sevdim, ve acý çekiyorum sayende

Ýçinde tutma artýk, dök dýþýna
Sebebi ben deðilim sessizliðinin
Birikmiþ her duygunu tüm nefretinle boþalt dýþýna
Kaybedeceðin bir þey kalmamýþ... Zaten de hiç olmamýþ…

Susturamadým ruhumu, hâkim olamadým benliðime...
Hiç olmamýþsýn gibi davranamadým, davranamazdým.
Ben sen olamadým, rüzgarla anýlarýmýzý silecek kadar küçülemedim..
Anýlar, isabetsiz ‘seni seviyorum’lardan ibaretmiþ, bilemedim..

Sosyal Medyada Paylaşın: