gerçeðin kollarýna da aðlayarak düþtük, annemiz gibi sardý bizi yalnýzlýklar. geçmiþi hep sildik, süpürdük, ne kaldý yaþadýðýmýz, ara sýra düþündük.
kim bilebilir yaþayanlarýn hayatta olduðunu? kelimeleri biriktiriyorum þimdi içimde, yüzün gözün, özümün gizinde, roman olsun, okurum gül kokularýyla bende. Sosyal Medyada Paylaşın:
elalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.