Ayýplarýmýn Üstü zorunlu tutuþmalar tütsülenmiyor yanaðýmda artýk mevsimlere ön yargým kalmadý renklerimin içi yaný dýþý ortasý köþesi bomboþ loþ sanýðýyým ertesiz ýþýklarýn adýmlarým kirli sarý tereddütlerimin can yongasý paramparça o sendin göz aklarýnýn kýlcal damarlarýna vurgunluðumdu kusura bakma sevmek dolaylý ayýplarýmýn üstünü örtemiyorum ne yazýk ki güneþ balçýkla sývanmaz gülüm dudaklarýmda gizlediðim isminin baþ harfiyle avunmayý da öðrendim...
dur aydýnlýklarý yýkamam lazým hiçbir ufka aðlamadan bakamýyorum bir daha hiçbir kötünün tekrarý olmasýn aramýzda sadece kuþlarýn göç çýðlýðý... gözlerimde babamýn ezikliði hiçbir dengeyi anlamýyorum artýk mevsimlere ön yargým kalmadý içimde sensiz yarattýðým sessizliði haykýramýyorum...
Kaðan Ýþçen
Sosyal Medyada Paylaşın:
kagan_iscen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.