BİLMEZSİN

Hani yollar tükenir gitmeye mahal kalmaz
Ýner karasular ki ayaklarda hal kalmaz
Lal olur ya an gelir dillerde mecal kalmaz

Ah çekerek peþinden haykýrýrým gelmezsin
‘Leyla’m diye yolunda ölürüm sen bilmezsin

Ah etmek seni bana geri vermez bilirim
Narýnda yana yana bir mum gibi eririm
Razý olsan yeniden bin seneden gelirim

Dudaðýmda bir beste ‘kaç bahardýr gelmesin’
Hazanda bir gül gibi ölürüm sen bilmezsin

Kevser sunarcasýna içirdin ýstýrabý
Bana ‘Leyla’ eyledin yýllardýr bir serabý
Yakmýyor mu içini bu vebalin azabý

Ellerimde bir gül var ‘gel al’ derim gelmezsin
Gücüm yetmez daðlara ölürüm sen bilmezsin

Zehir oldu hayatým zindan bana bu dünya
Ýçimde bir ukdedir yarým kalan o hülya
Çiçekli bir bahçede son bulurken bu rüya

Ellerimde gül soldu neden hala gelmezsin
Mýsra mýsra þiirimde ölürüm sen bilmezsin

(Ankara 1984)

Sosyal Medyada Paylaşın: