Güneþ gülümserken masmavi bahar gününde, Dünyalar benim olmuþtu. Çünkü bir erkek kardeþim dünyaya gelmiþti. Annemin saman yýðýnýnda sakladýðý yumurtalarý, Tüm mahalleye daðýtmýþtým o bahar sabahý. Çok güzeldin,bana sevgiliydin,yarendin. Annemin tandýrda piþirdiði ekmeðin kokusundan, Dedemin hacý esansýndan güzel kokuyordun. Yýllar geçti fidan gibi bir delikanlý, Þahin bakýþlý bir asker oldun. Babam köy kahvesinde gururla; Býkmadan usanmadan anlatýrdý herkese. ’Oðlum komando oldu,aslan komando’ Kaç bahar geçti kaç mevsim sensiz? Ýlmik ilmik iþlendi yüreðime hasretin. Sen hala gelmedin, Kaç bahar geçti. Anamýn kucaðýndan uzak, Kara toprak ta yatýyorsun. Bir görsen yiðidim,Ana mý bir görsen, Avurtlarý çöktü,beli bükük, Hayallerini döktü artýk eteðinden. Bom boþ bakýyor yollarýna. Tabutuna sarýlý ay yýldýzlý bayraðý, Senin çeyiz sandýðýnda saklýyor. Senin kadar seviyor o kutsal emaneti. Duvarda asýlý duran resmin, Gözlere hükmeden haþmet ve heybetinle, Bakýyor bizlere. Bakýþlarýna dayanamýyor Anam, Üstünü,gelinine iþlediði tülbentle örtüyor. Geçen bayramda, Sana gelmiþtim ya, Mezarýnýn baþ ucunda,bir demet gül, Güllere sarýlý pembe bir tülbent duruyordu. Tülbente iðnelenmiþ küçük süslü bir kaðýt parçasý, Söyle yazýyordu’UNUTAMADIM SENÝ’ Onu mu soruyorsun?sevdiðin kýzý. Geçenlerde pazarda karþýlaþtýk,elimi öptü, Elime damlayan göz yaþlarýný silmeye kýyamadým. Ýyi deðildi sensiz. Kuruyan bir yaprak misali,rüzgara esir gibi, Ama merak etme bitanem,ben onunda aðabeyiyim. Hani en çok takýldýðýn yer vardý ya, Köy meydanýnda ki aslanlý çeþme, Oraya ÞEHÝT MAHMUT MORAN CADDESÝ levhasý astýlar. Babam hep o levhanýn altýnda oturuyor. Hem gururlu,hem yýkýlmýþ, Çünkü umutlarý elinden alýnmýþ, Benim ve kýzkardeþlerinin varlýðý onlarý teselli etmiyor artýk. Benimi soruyorsun?ben nasýlmýyým? Yüreðinin yarýsýný yitiren bir adam nasýl olur? Sensizlik çok kötü, Topraða düþen gülüm. Saçlarým aðardý, Yüzümde çizgiler,sana uzayan yollar gibi, Sensizliðe alýþamadým bitanem. Bazen yüreðim yerinden çýkacakmýþ gibi isyan ediyor. Çünkü elimden biþey gelmiyor. Senin Þehadetinden sonra müracaat ettim beni Askere alýn diye, Yiðidimin intikamýný alayým dedim. Olmaz dediler, Olmadý iþte,çaresizce lanet ediyorum. Ama yedi düvel bilsinki, Türk evladý, Bir gün gelecek, hainlik yapanlarý süpürüp bertaraf edecektir. Vataným da ki,ayrýk otlarý,sökülüp atýlacak, Anlayacaðýn yiðidim; Kanýn yerde kalmayacak. Gözün arkada kalmasýn, Seni çok seviyorum, Bir gün buluþmak üzere..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.