yitip giden yýllardan bana yadigâr pespaye yalnýzlýk döne döne örer ipek aðlarýný kör kuyularýma kozasýný yýrtamayan kelebek /ruhum doðum sancýlarýnda
çürü izbe mabetlerde, artýk bedenim dost çeþmelerinden akan suyu kuruttun ibriþim yumaklarýný dola boynuna mor düðümlere kenetle yaprak yaprak dökül ! kül gibi savrul ! bastýðýn topraklarda kuru
kýyýsýnda gezindiðin hayatýn boþuna sarýlma eteklerine hep uzak bir fanusta besledin yaþamý dalamadýn okyanus derinliklerine içemedin turkuaz gözlerinden uçamadýn gökyüzünün maviliklerinde
hiç özlemedin güneþi okþamadýn gelin teli saçlarýný küstün hep ayýn gülen yüzüne takýlýp gecenin koynuna þarkýlar söylemedin samanyoluna
boþuna üþüme yüreðim, sevmeyi bilemedin üstelik hiç sevilmedin ne kral vardý, ne de kraliçe tacýn yoksulluk bile kaçarken yollarýndan küçük bir kulüben de olmadý
gün gelip gittiðinde, üzülme yokluðun dokunmaz, hercai menekþelerin kalbine yansýmaz küs hayalin, yaðmur damlacýklarýnda arkandan aðlayacak tekir kedi açacak bir gülün yokken bekleme sakýn, gelmez mezar taþýna serçeler...
Þiirime güzel sesiyle ve muhteþem yorumuyla can katan Sevgili Arkadaþým BENSENO’ya ve güzel yüreðine sonsuz teþekkürler ederim..Her daim Sevgilerimle..Saygýlar........
Ayþe Uçar 11/09 /2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.