düğün ve ceset

Eller gülüp oynarken,
Gül dalýmda güllerim kurudu

Güneþ kýzýllýðýný vururken,
Þek þakrak yüzlere,

Akþamýn siyahý gibi;
Gölge vuruyordu tebessümler.

Ýki ara bir derede ben
Bir düðün bir ceset,

Yönergem nerede?
Pusulamý bulamýyorum.

Tenhanýn bir köþesine çekilmiþ,
Kimsesiz dudaklarým mýrýldanýyor
...........................Kendimle,

Gözlerim mavilikte oysa,
Nede güzel bakarlardý,

Ýçimde ben ile anlaþamýyorlar bu sýra,
Biri etrafýmdaki mavi gölgemin esaretinde,

Diðeri müziðin ritminde raks edenlerin
Hayat akýþýnda,

Beni ben yapan duruþumu atmalý
Yoksa üç beþ kuruþa, onlara mý satmalý?

Oysa düðünler eskiden ne çok güzeldi
Çocukken,düþlerim gibi

Ben o zamanlar yaþamýþým
Umutlarým gibi ;

Bir düðün bir Ceset......


Sosyal Medyada Paylaşın: