Aðýr bir karanlýk
Dört gözle bekler ya ýþýðý
Öyle bekliyor kadýn…
Vakit satmýþ saniyeleri,
Beklemek ölümle dansta.
Duvarlardaki akisler sýrýtýyor.
Umut, lime lime olmuþ saçaklarda
Ve kadýn beklemekte...
Ötelerden bazý bazý
Derin bir çýðlýk gelir
Sarsar yürekleri;
Aðlar göz pýnarlarý.
Yalnýzlýk duada,
Kadýn bekliyor…
Tek bir tik tak olsa
Umut doðar ufukta.
Durmuþ bütün saatler.
Sadece göðe takýlý gözler.
Býçak gibi bir ayaz sokakta.
Diller tutuklu.
Kadýn dört büklüm,
Bekliyor…
Zifirî gece ,
Turuncuyla sarýyý
Sonra da kýrmýzýyý selâmladý
Ve dört nala kaçtý
Gülen güneþe sýrtýný dönüp.
Kadýn þaþkýn,
Kamaþan gözlerinde eli.
Yerde yatan adama bakar,
Bebeklerinden fýrlamýþ gözlerle.
Beklediðinin yattýðýný görür,
Kan gölü içinde.
Yerde kan,
Üstünde baþýnda kan,
Elindeki býçakta kan…
Hani geceler saklardý kötülükleri?
Hani aydýnlýk olurdu aðaran gün?
Nedendi ki bu kin,
Nedendi ki bunca sevgi,
Nedendi ki bu aldatýþ,
Nedendi ki bu intikam,
Yürek bunca severken!
11 .9.2010
SERAP DEMÝRTÜRK / SERAP HOCA
.