Sessiz ce aðlýyor ruhum, Suskunluða yeminli bayram sabahýnda. Çatýr çatýr kavrulurken umutlarým, Ýhanet rüzgarýnýn kucaðýndan esiyor, Gülmeyi unutan asýk suratlý gündüzler. Gecenin dargýn karaltýsýndan artan sisli gözlerim, Küskün aðlamaya. Bu kadar iliklerime iþlememiþti yalnýzlýk, Böylesine üþümemiþtim uzun zamandýr.
Oysa, Ne güzel geçtiydi çocukluðum. Yokluða sarýlý bayramlarýn, coþkulu sabahýnda Baðýrtýlý, telaþlý koþuþturmalardan sivrilen Önce babamýn gür, egemen sesi, Ardýndan, Sazý alan annemin sitemli serzeniþleri. Masada yatýþan tatlý kavgalar, Hala çýnlýyor kulaðýmda.
Ne zormuþ meðer sessizlik, Eskiden biz olurduk, sabahlarýn susmayan çalar saati. Azar yankýlanýrken neþ’e yüklü soluk duvarlarda, Uyutmazdý kuduruk sevinçler, Kabýndan taþardý sokak özlemimiz. Kim para, kim þeker verecek? Ýnceden inceye hesabý yapýlan, Ah! O eski bayramlar, ah!
Ya þimdi? Yalnýzca telefonun alarmý çalýyor , Susmayý bilmez, azardan anlamaz . Sesi ne kadar modern ve anlamsýz, Her darbesi ruhumu söküyor zamandan, Baþka çýt çýkmýyor çaresizlik hanesinden. Kederli yutkunmalarým duyulurken, Yalnýzlýk acýmasýzca vuruyor gönül telime. Tek yarenim bezginliðim, Bir de, Tir tir titreyen yürek takýrtýlarým.
Ýþte yine, Yýllarýn günleri hýzla kovaladýðý, Kýrgýn zamanlarla eþdeðer, Buruk bayram sabahlarýndan biri daha, Bütün kasvetiyle karþýmda salýnýyor. Asmýþ suratýný ümitsizliðim, Geçmiyor bir türlü çaresiz, inatçý saatler. Yýðýlmýþ üzerime tarifsiz hasretler, Aydýnlýk doðmak istemiyor ruhuma. Kaderden kedere tek dostum, Beni bana terk etmeyen ýtýrlý hüznüm, Ve, akýp giden, kýrgýn gözyaþlarým. Bir baþýmýza beraberiz , Yine kol kola.
Bugün bayram , Yeni bir bayram, tadý geçmiþte kalan, Tadýna inat, adýný sorgulatan. Yine yalnýzlýk, Ve yine hüzün rüzgarlarý esiyor içimde.
Ben böyleyim iþte, yýllardýr...
(23.10.2006)
Burhanettin Akdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
black55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.