* GöRüN EReNLeR *
* GöRüN EReNLeR *
Aklým düðüm eden nice zorluktan
Yorgunam bir akýl verin erenler
Hanemi acýyla sarsan darlýktan
Âkýbetim hayra yorun erenler.
Aðýzdan çýkan söz olmuþsa aðu
Geçmez sanýlmasýn gençliðin çaðý
Haksýz kurutmuþsa bahçeyi baðý
Baðbandan hesabýn sorun erenler.
Zemheriye çalan haram güzleri
Milleti kandýran yalan gözleri
Günahkâr arlanmaz kirli yüzleri
Dostluðun yurdundan sürün erenler.
Serkeþ ve avare gezip tozana
Kargaþa çýkartýp huzur bozana
Mazlumu güçsüzü her gün ezene
Ýbret olsun deyu vurun erenler.
Zamaný gelirken kaçýlmaz göçün
Kimden sorsam aslýn aðaran saçýn?
Muhabbet ilminden bal vermek için
Gönül daðým içre girin erenler.
Bana göre deðil ne þöhret ne þan
Makam mülk insaný eylemez zî-þan*
Gördüðüm zilletten oldum periþan
Tez elden yanýma varýn erenler.
Tükendi kelâmým hal yok kalemde
Ýnsanlýk yangýnda gönlüm elemde
Garibem yalnýzam ben bu âlemde
Beni kucak kucak sarýn erenler.
Burhan’ým aðlaram kahýr ne çâre?
Kuruyan gönlüme nehir ne çâre?
Ben zaten ölmüþem zehir ne çâre?
Þu bedbaht halimi görün erenler.
*zî-þan: þanlý, meþhur, þerefli.
(02.12.2007)
Burhanettin Akdað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.