ŞEHİRLERİN KAYPAK IŞIKLARI....
HERGÜN BU ÞEHÝRLERDE YAÞANAN NE VARSA.......
--------------------------------------------------------------------------------
ÞEHÝR
Þehir;
týlsýmlý ýþýklar örer caddelerinde,
Buðulu gözleriyle ,yýðýnlar geçen varoþlarýn.
Kahpeler doðurur mahzenlerinde,
Ellerine namus deðmemiþ karanlýklarýn….
Þehir;
Büyüleyen bir düþ perisi gibidir,
Eteklerinde aðlamaklý ve yarý çýplak çocuklar gezdiren,
Kalabalýk bir mahþeri andýran sokaklarýnda,
Ümitlerini, hoyrat ellerine býrakarak yýðýnlarýn….
Þehir;
Aðlayan ve kanayan bir yerinden,
bir tutam saç yýðýnýyla uzatýr kendini,
kenar mahallelerin, yüzü asýk kaldýrýmlarýna,
umutsuz bir yakamoz gibi sönük ýþýklarýyla….
Þehir;
Dramlar yaþatýr, mor perdelerinde,
Nice bedenleri gömerek yalnýzlýðýna.
Kýnalý bir el gibidir sakladýðý taþ kemerlerinde.
Çirkinliðini ise ardýnda yaþatýr,
Görkemli, yaldýzlý ve gri betonlarýnýn…..
þehir;
Bariyerler kurar okul önlerinde, geceleyin
Nasýl yýkýldýðýný bir þairin dudaðýndan öðrenir.
Nasýl yandýðýný ise , gözlerinden annelerin.
Unutur yeþil halýlarýný eski camilerin…
þehir,
Küflü kaldýrýmlarýn çirkin kýraathanelerinde,
Dumanlara býrakmýþtýr göð bulutlarýný.
Þehir bensiz akmýþtýr karanlýklara,
Ve artýk yakýp yýkmýþtýr tüm umutlarýmý….
Þehir;
kanla yýkamýþtýr kaðýt parçalarýný,
Gururunu býraktýðý dev apartmanlarýnda…..
Çocuklarýn ellerini üþütmüþtür, ayaz gecelerinde,
Aptal yanýyla , ýþýklarýný çalarak tenha caddelerin…
Sarýþýn , esmer kadýnlar aðlamýþtýr kuytularýnda bu þehrin,
Bu þehir; bu rezil kent; sersefil gençler yaratmýþtýr,
Kuzgun kucaðýnda karanlýk bulvarlarýnýn….
Þehir; bitti, yýkýldý artýk, hayalimi ördüðüm duvarlarýn…
Yunus YAVUZ /Bozkýrýn þairi / Erzurum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.