Çýðlýklar duyarak uyandým uykumdan
Nefes nefese koþtum çýðlýða.
Hayýr olamaz,
Ne uçsuz bucaksýz bir çýðlýk,
Çektikçe çekiyor beni içine...
Elimden tutan, onu engelleyen yok, yok, yok...
Kayýyorum bu diyardan;
Bir hoþçakal bile diyemeden,
Kimseye ama kimseye farkettirmeden...
Bir tek sana belli ettim,
Ýnan bunu ben de istemedim.
Seni hiç rahatsýz eder miyim?
Sadece, sadece bir parçaný götürdüm yanýmda.
Onun eksikliði seni rahatsýz etti biliyorum;
Özür dilerim, ama:
Can bulduðum tebessümün olmadan gidemezdim.
Zaten hiç aklýmdan çýkmýyordu ki;
O yüzden o da benimle geldi...
Ýþte çýðlýkta bile seni düþündüm ben.
Evet ben, hiç aklýna gelmeyen ben
Her dakikamý sana ayarlamýþ,
Seni düþünmekteydim...
Þimdi boþluðun yolcusuyuz:
Çýðlýk içinde,
Ben ve tebessümün...
Hayýr istemez tutma elimizden,
Biz ne halimiz varsa görürüz...
Ha unutmadan ona, tebessümüne, benimle gelmesine izin verdiðin için;
Teþekkür...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.