DOLUNAY
Vitrinden düþen bir kadehin parçalarý gibiyiz:
Ayrý yerlere savrulmuþuz: darmadaðýn.
Yýllanmýþ þarabýn verdiði tadý kaybetmiþiz,
Birlikteliðimiz yok olmuþ: amansýz ve dermansýz.
Eski dostlar olmuþuz: sen ayrý, ben ayrý...
Birer yansýmamýz kavuþmuþ dolunayda,
Týpký rüyalardaki gibi...
Geceyi örtmüþ sessiz birlikteliðimiz,
Ayýn ýþýðýný çalmýþ; parýldayan gözlerimiz,
Bülbüllerin sesini çalmýþ; susmayan naralarýmýz,
En güzel sözleri, en güzel þiirleri alýntý yapmýþýz:
Sevgimizi ifade ederken...
Sarýlarak kurtulmaya çalýþmýþýz; korktuðumuz karanlýktan.
Ve yine sabah olmuþ; biz farkýnda olmadan.
Kaybolmuþ dolunay ve yansýmalarýmýz.
Onlar da terketmiþ beni, sensiz býrakarak.
Demiþtim ya týpký rüyalardaki gibi
Bu da rüyaymýþ; beni umutlandýran...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.