GELMEDİN OĞUL

Sen varsýn diye katlandým
Sýcaða soðuða
Yokluða yoksulluða
Sen varsýn diye alýþtým
Beledim beþikte ninniler söyledim
Yemedim yedirdim
Olmasýn diye eksiðin
Giymedim giydirdim olan gücümle
Seni büyütene kadar
Yýllarca hep seni korudum oðul

Hiç evden kovmadým seni
Çekilmiyor kahrý bu çocuðun diye
Yetimhaneye vermeyi hiç düþünmedim
Bir akþam eve geç gelsen
Geçmedi boðazýmdan bir lokma
Doyumsuz sofralardan
Sensiz her zaman aç kalktým
Zordu seni büyütmek
Çileliydi
Hiç þikayet etmedim
Viraneydi ev senin olmadýðýn zamanlar
Yokluðuna hiç alýþmadým oðul

Büyüdün anne oldun baba oldun
Beðenmez oldun beni
Son deminde sonbahar ömrümün
Katlanamadýn varlýðýma evinde
Ben seni yokluðunda çok özlerdim de
Seni yokluðumda hiç özlemedin
Yaþlýydým yorgundum çocuktan farksýzdým
Ömrümün son günlerinde bana katlanamadýn oðul.

Þimdi alýþýk olmadýðým yaban evlerde
Yorgun gözlerle yollara bakmaktayým
Bugün bayram
Çok bekledim
Gelmedin kýzým
Gelmedin oðul
Ben evimde büyüttüm seni muhtaç iken
Sen evimde ölmeme izin vermedin oðul


Yorgun musun hasta mýsýn?
Derdin mi var darda mýsýn
Bir haber ver ne olur
Bugün bayram özledim oðul
Bekledim
Çok bekledim de
Gelmedin kýzým
Gelmedin oðul




Sosyal Medyada Paylaşın: