GELEMEM

GELEMEM
(Kardeþim Alper Karaçam’a)

Ayaklarým tutmaz aþamam daðlarý
Çaðýrma gülistana kanatsýzým gelemem
Gitti ömrüm tükendi gençlik çaðlarý
Felek vurdu gözüme sýzým var gelemem

Çekilir aðlar alýrlar bedenim yardan
Yarenin, yarin sözü aðýrdýr kurþundan
Baþýma gelenler vallahi gönül borcundan
Gel desen nafile bittim gelemem

Hicabým yýrtýlýr ateþte kýzarýr yüzüm
Vakit gelir nara yanar temaþasýz ölüm
Düþer yere yýllarým hicranda ömrüm
Pul versen ne fayda yolsuzum gelemem

Kararýr gözlerim, kapanýr defterim
Mahþere ulaþýr dilimdeki iniltilerim
Ýçim baþka dýþým baþka söylerim
Yolum ateþlerde çaresizim gelemem

Bir ayrýlýk, bir ölüm bir yoksulluk
Bu yalan rüyayý hayra nasýl yorduk
Daha var derken yolun sonunu bulduk
Tükendi ömrüm gönülsüzüm gelemem

Ýsmail’im sönmüþ ateþim neyleyim
Akýlsýz baþý taþa vurup ikiye böleyim
Aðlayýp isyan edip kader mi diyeyim
Son gündeyim, kefen giymiþim gelemem

Ýsmail karaçam
3 temmuz 2010, cumartesi, saat 16.13

Sosyal Medyada Paylaşın: