Güneşin Bilinmeyen Bir Rnginde Bekliyorum Seni

akdeniz e seni sana yazýyorum …
ay yarýsý,
gün sarýsý
yüzüne yazýyorum …
canýmý hýrpalayan özleminden
sevgine terfi edeceðim güne yazýyorum…
sana yazýyorum.
okursun diye,
sana yazdýðým her cümleye sinersin diye
rüzgara yazýyorum …
ara sýra görüyormuþsun
dolun ayda suretin var
hece hece dizdim onu
þimdi ezber edÝyorum

kadýným...
sýcaðýndayým þu an,
anlara sýðdýrýlan yýlarýn tutsaklýðýndan
bir yaz yaðmuruyla geldiðinde kapýma
beyaz bir çarþafýn buruþukluðunda
bize ait eskimeyen tatlar dizilidi.
unuttuðum seviþmeyi yeniden öðret bana,
kalmýþsa dudaklarýnda bir gýdým volkan külü
sür boynuma,
depremlerle çatlasýn toprak altýnda tomurcuk
al beni koynuna ve elini çabuk tut
sevdalara yetiþmeli rahminde büyüyen çocuk.

kadýným…
güneþe açan çiçeðim!
“bu mülk benim” diyen en ilkel insandan
bu güne dek
kahpeliðin ve ezilmiþliðin gölgesinde
vurgun yemiþ titrek ezgim,

kadýným…
seni dilendim gökyüzünden,
buðulu karanlýklar saydamlaþýrken çið damlalarýnda
maviyi verdi gözlerine ödünç
ve þimdi sevda
gözlerinde parýldayan son yýldýz
çilesine soyunmuþ dünyanýn

kadýným…
uçan kuþun,yedi veren çiçeðin anasý.
büyürken bir sabah kollarýnda
memenden kesilirken þafak
haykýrýþlarýn fýrtýna habercisiyken,
meydanlarda titreþen yumruklar üzerinde
türküler baðlasýn saçlarýný.

kadýným…
sararýp düþen yaprak,
tohuma gülen toprak,
gül artýk yeter!
bu aþkýn rýzkýný kesme bahar yüklü memelerinden.
eðer berabersek
kavganýn bilmem kaçýncý diriliþinde,
güneþin bilinmeyen bir renginde,
alýþýlmadýk güzelliklerle beklerim seni…
Sosyal Medyada Paylaşın: