tutmaya kýyamadýðýný söylediðin ellerim
mezarýna bir gül dikti;
ellerimden nefret ettim Hasan!
bakmaya doyamazdýn
bir çanaða düþtü gözlerim
o çanak ki içi aðzýna kadar kan!
bir de annen kaldý benim gibi böyle
hiç durmadan aðlayan...
biz artýk üçe bölemiyoruz günü
yok öyle bir þey;
sabah.../öðle.../ akþam!
bir bütün oldu zaman/ ve
tüm zamanlarda her yer kabristan!
haa unutmadan...
oðlun sana deðil bana benzedi
biliyorum ki senin için hiç fark etmezdi
nasýl böbürleniyor bir duysan;
"babamýn adý Hasan
saðolsun vatan!
þehit benim babam...
þehit benim babam."
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.