Yeter Kalemim
Daða yazdýn taþa yazdýn olmadý.
Kurda yazdýn kuþa yazdýn olmadý.
Hal bilmeyen baþa yazdýn olmadý.
Evirip çevirme yeter kalemim.
Neþeme hükümdar gamýn, elemin!
Gurbetçisi etme artýk sýlamýn.
Dünyayý kurtarýr sanma ölümüm.
Duygunla devirme yeter kalemim.
Bülbülü olmadýn gonca gülümün.
Mimarý deðilsin harap halimin.
Ayarýný bozdun suskun dilimin.
Boþuna kayýrma yeter kalemim.
Hasret ettin sevdiðime, gülüme.
Ateþler düþürdün gönül evime.
Suçlu arýyorsan saplan kalbime.
Aklýmdan ayýrma yeter kalemim.
Sýðýrtmaç yakýný bilirdi seni.
Maþuka öðrettin nefreti kini.
Duyguma iz etme siyah rengini.
Hasrete doyurma yeter kalemim.
Antalya 07 Eylül 2010
Hüseyin Sýðýrtmaç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin Sığırtmaç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.