Giderken sen, son bir defa yakmak istedim sigaramý...
ellerim tutuþtu, gözlerime mahsun bir veda kaçtý
sýrtýmý sývazlarken hayat, ömrüm teselli ediyordu mutsuzluðumu
dilim DUR harflerine fransýzdý adeta
hoþ, iþaret dilinden de anlamazdýn ya ..!
Sanki otobüsün bütün koltuklarýndaydýn ve ben zoraki bir el sallayýþýn katil zanlýsýydým...
Yüreðime bile aktarmalý geldin sevgili,
Oysa ben, aralýksýz sevdim seni..
Sonsuzluða express giden kadýn,
Hiç deðilse avuçlarýmda mola yapsaydýn...
Isýnsaydýn, sende yansaydýn..!
Giderken sen, valiz niyetine beni taþýmalýydýn
Doldursaydýn tüm acýlarý içime de bagaja sallasaydýn...
sonra düþlere dalsaydýn cam kenarýnda,
ve özleseydin terk ettiklerini mesafeler arttýkça....
Giderken sen, öpmek geldi içimden
Sonra dudaklarýmýn yokluðunu fark ettim
Belki sarýlýrým dedim, kollarýmý yitirmiþim...
Koþmak gelsede içimden yoluna, ayaklarýmý kaybetmiþim...
sonsuzluða express giden kadýn...
ben uðruna eksilirken
kim uðruna tamamlanma niyetindesin...
güvenme bütünlüðüne
birgün sende eksilirsin....
uður KÖKSAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.