hasret bir garip gece
özlem kavuran yakýcý ayvaz kor
senli yastýðým üþüyor
senli örtüm yýrtýk beden öksüz
gözyaþý söz verdi dökülmez
yeter ki
erken var sineme
bildiðim yer benim deðil
yol aldýðýn mekan yazýlmadý lugatýma
yar varsan dünyamda
bende ki can nefes alýr uzadýkça
sema þýmardý bu gece
kurþini bulutlarý beyaza küs halde
benim tek derdim gülüþün
onsuz kalýrsa suret
kurak topraktan farksýz bilesin
küfür savursam yokluðuna ne yazar
geliceðini bilsem inan
neler döker bu dil korkarsýn
yabancý nefes aldýðýn toprak sana
ait olduðun zaman aþk/ýn olduðu vaha
erken uyan güne
sesime hasret kal delice
kokum sinsin döþek saydýðýn odana
hayalet bir ruh gibi gelicek bu adam
neden diye sorsana niye bu inat
tek sözüm var suale
kanýmda ki sevda çaðlýyor
fýratýn dalgasý
dicle/nin özüne has zehri gibi..........
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.