Ýþte bak göz göre göre, Akýp gidiyor zaman. Mümkün mü tekrardan yaþamak onu, Geçip de bittiði zaman.
Bunca elem, bunca keder, Bunca dökülen gözyaþlarý neden? Mutluluðu yaþamak varken. Kavga, dövüþ neyi halleder? Sevgi denilen þeyi bir kez denemeden.
Hani þimdi nerede bizden önce gelenler? Artlarýnda býrakýp birkaç eser, Hepsi kayboldular, birer birer. Hangimiz neyi biliyoruz ki Neleri getirecek gelecekteki günler.
Naçiz ise taþýdýðýmýz bu beden, Öyleyse, Saçlarýmýza aklar düþmeden Aynalara düþman olup küsmeden, Vade tamam olup, ömürler bitmeden, Yaþayalým doya doya Kardeþçesine ve de kin gütmeden...
04.09.2010 ERMAN ULUSOY Kýrklareli Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.