Bir kadýn vardý Hiç denizi görmeyen Denizi görmeyen o kadýn Bir çöldü sanki Köklerini derine salmýþ Suya hasret.... Çýrpýnýyordu yaþamak adýna Ve Bir kadýn vardý Hiç güneþi görmeyen Teni geceden siyah Gündüzü bekleyen Bir kadýn vardý Kendi ikliminden uzak Ve çorak Coðrafyasýndan ayrýksanmýþ Ölen yankýsýndan uzak Bir kadýn nasýl denizi Ve güneþi Ýlklerini görmezdi? ? Bir avuç gölge gibi kadýn Bir aþka benziyordu Ama aþk karanlýk Bir hiçliðin sevdasý gibi Kadýnýn i mgesinin üstünden Bir bulut gibi geçti
Nurcan Kapcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
SİLİYE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.