soguk ve karanlýk yollarda yitirdim kendimi
ve bulduðum hep korktuðumdu.
ait olmadan yaþamayý öðrendim,
en sevdiklerime,herþeyden öte kendime.
yabacýlaþma oyunuydu bu
kapý arasýndan sessizce sýzan ýþýk gibi sinsice.
içime dolduðunda bu yabancýlýk
yüreðim,yüreðim kas katý olmuþtu.
kimse fark etmedi,sinsice gelmiþti yabancýlýðým.
o zaman öðrendim;
cesur olmayý,
baðlanmamayý,
göz yaþlarýmý içime akýtmayý,
yaþlar öylesine soðuk, öylesine soðuktu ki,
içime aktýðýnda
kalbim dondu ve sustum.
d.m
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.