Ýkinci dereceden bilinmeyen denklemlerin kara kökü kadar yakýndým sana Ritimsiz sözleri yüzdürdüm bilenmeyen limanlarda Kimsenin Bilmediði; bir harfi bile ayný olmayan þifreydin Ýçinde Ýsimsiz ve kefþedilmeyen coðrafyalar gibiydin Ýçimde dumaný tütmeyen soba gibi, içimde tütüyordun ve zehirliyordun...
Masalarda yarým býrakýlmýþ çaylar gibi dökülmeye mahkum býrakýldým Bana sessizlik sunuldu Susuz kalmýþ arap ülkeleri gibi...
’Batýlý düþünceler’ düþünmemiþtim Firavununu kaybetmiþ, Mýsýr gibi üzgünüm, firavunsuz kalmýþlýðýma...
Çýðlýklarýmýn seni saðýr býrakacaðýný bilmeliydim... Sana kendi mi ; sensiz ve ritimsiz su sesinde Ýçirmeliydim... Ve Ben seni, acý olsanda, zehirlesende içmeyi bildim ’Firavunsuz kaldým’ ...
Mahmut Barýþ 01.09.2010 02:04 Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut BARIŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.