Eylül

Ýþte bir eylül daha kirpiklerime asýldý
Ýþte yine yaðmur bulutlarý kasvetine hazýrlanýyor
Güneþ mahzunlaþýyor her geçen gün
Geceler bir baþka yorgun
Ben kýrýk
Rüzgâr kýrýk

Yel deðirmenlerini okþamýyorum artýk
Sayýsýný unuttuðum çekirdekler yüreðimde
Kaç kurþun patlamasýna esir oldum
Kaç ayrýlýðý taþýdým yýllarca sýrtýmda
Duygularýmda yaþlanmýþ bir hal
Ben üzgün
Ben ancak kendini taþýyan bir hamal

Bana mý kalmýþ beklemeye kelepçelenmek
Bir çift dost göze hasret bakýþlarým
Bir aþka muhtaç
Mýsralara sahip aramak haddim deðil
Anahtar yok
Kilit harap

Sarýlmak bir kol ile bir omuza
Bir saç tanesinin yüzüne dokunmasý
Bir tebessümün deðiþtirdiði bir dünya
Seviyorum kelimesine saklanmýþ yeni bir kâinat
Kaos benim
Döngüler kýsýr

Neden eylüller hep ayný renktedir
Damlalar neden hürriyetine burada kavuþur
Ben neden hüzne maðlup olurum her eylül
Her bulanýk birikintide kendimi görürüm
Hangi sözlükte cevabý var
Ben neden aðlayacak kadar hürüm

Eylül, ah! Eylül
Gidenlerin gelmediði
Gelenlerin kalamadýðý yerdesin
Ne renginde renk var
Ne bende sana uygun ahenk
Çýlgýn dalgalarýn ortasýndayýz
Her yan bizimle kaplý
Çýrpýnýþlarýn aksediþindeyiz
Alabildiðince umutsuz
Olabildiðince üzgünüz
Ýnkâr etme boþuna
Ýkimiz de aslýnda eylülüz.

Sosyal Medyada Paylaşın: