ÜMİDSİZ SEVGİM

Düþmüþəm həyatýn çətin oynuna
Kədərim qəlbimdə daða dönübdü.
Alýbdý sevgimi həsrət qoynuna,
Bülbülü xar olan baða dönübdü.


Sönübdü günəþi sevgi dünyamýn
Qaranlýq dünyamda itib-batmýþam.
Puç olan sevgimi sətirlərimə
Və bir də vəfasýz gülə satmýþam.


Aldým əvəzində xatirələrin
Həkk etdim qəlbimə bir aný kimi.
Andýqca mən onu göynəyən qəlbim,
Bilməzdi heç bir dərd hicraný kimi.


Gözlədim ümidsiz, gözlərim yolda,
“Qayýdar” sözünü təsəllim sandým.
Vüsalý yaþadým hər gün xəyalda,
Realda onsuzluq odunda yandým.


Ürəyim danýþdý, qələmim yazdý
Ümidsiz sevgimi sətirlərimə.
Gün gələr oxuyub bu sətirləri
Dönərəm bir anlýq o illərimə...

Sosyal Medyada Paylaşın: