İki Gözüm (Mektup)

Ýki Gözüm
( Mektup )

Ey ayþafaðý gözlü, seher yüzlü Bektaþi
Güz gülleri oldu göðsünden havalananlar
Ýpine sarýldýkça yalnýz kaldýk. ‘Derviþ Sabrý’ dedin
“Ecelsiz öldürüldük. Dövüldük, vurulduk, asýldýk.
Vurulduk ey halkým, unutma bizi…”* Ellerinde yanar döner kuþu
Kimi kime þikâyet edeyim?.. Mendil mi açalým?
Ey velilerin Veli’si, kapýmsýn uzat yüreðini!..


Veli’m gördüm!?.. Taþ koymuþlar hayata! Düþen kim?
Kýrmýzý çizgilere takýlan, üvey evlat bizim Bektaþ…
Duvar kýrýlmýþ, ulus çatlak, kafa patlak
Sývasý dökülen harlý yüz, kanar ha kanar
Kavalcý** ise, boyar ha boyar… Gülde izi kaldý kýrýlan düþlerin
Elde var insan! Oysa, vuslat gülsüz kalmýþ
Ver elini i mgesel yüz, düþün imbiði, dost þaman derviþ.

Ey sesinden öptüðüm ateþi saðan aktöreli Bilge, geldim
Ýlkel duygularýn aþýlamadýðý, yaþamsal deðerlerin yozlaþtý hayattan
Acýnýn koyaðýnda, gölgesiz yüzüm sonrasýz kaldý
Kalýbýmýn içini dolduramýyor hiçliðim.
Gün eðrisi yüzle þýkýr þýkýr iþsizim. Söz yoðuran akýl ustasý ; seni
Bize velimseten aklýn temeli, düþüngüye sýðýndým
Ýlim iklimiyle yaðmurun gelsin, içim ýþýsýn.

Ey þiirsel duruþlu, gök desenli Hünkâr; aydos!
Acýyý teninde hisseden, ölümü çoktan öldürmüþ
Kul olsak da; güzlendik, acýmýzýn darasýna al
Güler yüzlü iktidarýn yoklar hanesindeyiz
Sana açýlan kapýlara yaðmurla gel, kýrýþýðý açýlsýn kalbimizin
Kurtar gömülmeyen yanlarýmýzý, bir daha baþlat
Deðiþsin HacýBektaþlý yüzlerin iklimi.

Zamane rüzgârlarla yalýmlanan acýlarý duy! Ýki gözüm.


*- Uður Mumcu
**- Politikacý


Sosyal Medyada Paylaşın: