Atsam kendimi aþaðýlara Denizin derinliklerine batsam Kaybolsam,boðulsam Hiçbir þeyin eskisi gibi olmadýðý bu dünyada Hayatýn nereye kadar devam edeceðini bilmediðin bir zamanda Yaksam ahiretimi Kimse inanmasa olanlara Herkezin düþüncesi ayný olsa Vaktimin dolmuþ olduðunu ve öldüðümü sansa Kimse inanmasa olanlara Yoruldum,bunaldým,býktým,usandým Þu gencecik yaþta Yaþadýklarýma,yaþattýklarýma Takatim kalmadý ayakta durmaya Kalsam ölümle baþ baþa En boþ anýma gelse de Gitsem... Rüzgarýn beni götürdüðü diyarlara Aðlasam gözyaþlarým bitene dek Umutsuz,çaresiz,amaçsýz dünya Izdýrap veriyor her geçen saniye bana Þimdi yatýyorum yataðýma Belki; Hiç uyanamayacaðým bir yataða ya da Yarýn ki kötü günüme merhaba. Sosyal Medyada Paylaşın:
nurann! Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.