MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

*MOR BENEKLİ AY*
Necdet ARSLAN

*MOR BENEKLİ AY*



Mor benekli bir ay
Her zamanki devingen yolculuðuna baþlayarak
Durgun bir ýrmaðýn üzerinden
Uzaklara doðru salýna salýna akýyor
Gökte yýldýzlar oynaþýyor.

Gecedeyim.
Avuçlar dolusu sessizlik
Karanlýðýn içinden
Dalga dalga taþarak
Kül renkli suskunluðumda büyüyor...

Perdeyi aralayýp dýþarýya bakýyorum
Erguvanlar, frezyalar, mimozalar suskun
Serçeler, üveyikler, sýðýrcýklar derin uykuda olmalýlar.
Her gün bir ipekli atlas gibi önüme serilen
Ve beni dalgalarýyla coþturan, falezlerine çaðýran
O cilveli deniz kucak açmýyor
Susuyor, hep susuyor.
Yerlerini ezbere bildiðim
Ötelerde yanýp sönen deniz fenerleri kayboluyor.
Ne yakamozlarý görebiliyorum
Ne de onlarý yara yara ufka doðru açýlan balýkçý motorlarýný…
Bir sis siliveriyor tüm silüetleri apansýz
Kararsýz ve þaþkýn, bir baþýma kalýyorum.
Ardýndan hüzünler doluyor gecenin içinde
Korkularda yok oluyor ruhuma vuran aydýnlýklar.

Bütün zamanlarýma hükmeden
Ýç dünyamýn hiç bitmeyecek sandýðým heyecanlarýný
Yitirdiðim mekânlarda, zamanlarda arýyorum.
Ne ansýzýn terk edip giden seviler
Ne de onlarýn dudaklarýmda alevden izleri kalýyor geriye.
Bulamýyorum.

Kimselerin tanýmadýðý bu kentte
Bir yaðmur tanesi gibi yalnýz kalmak
Veya aydýnlýk, þafaklarda eriyorken
Ayrýlýðýn acýsýný kara kara düþünmek
Ne deðin güç þey deðil mi?

Oysa ben, bitimsiz acýlardan sarhoþum þimdi
Güçsüz bir öfkenin parýltýlarýyla
Sen, kendini beðenmiþ sýkýca düþlerin
Anlamsýz coþkusunu þarkýlarda söylerken
Damarlarýma yalnýzlýðýn korkunç iþkencelerini çizen
Gözyaþlarýma bakýyorum ben.
Þimdi dumanlarý tarýyor, korkuyla diz çökmüþ göz kapaklarým.

Bir çýðlýk, gidince hüzünler býrakan
Kaybolmuþ bir sevgili için
Marguerite Duras’ýn yaptýðý gibi
‘Ýngiliz Sevgili’ye benzer bir romana
Çýlgýnca tüketilen bir geçmiþi
’Onun ilk gülümsemesini ve son ihanetini
Birlikte yazmalýsýn! ” diyerek haykýrýyor.

Bu gece ellerim baðlý, duygularým yitik…
Bu gece ýstýraba doymalýyým!
Bu gecenin ilk cümlelerini böyle yazmalýyým.

Gecenin sonunda
Avuçlar dolusu sessizliðin seslerle buluþtuðu anda
Baþka bir ben olmalýyým.
Mor benekli ay’a
Bu ayrýlýk, olaðanüstü bir romana dönüþmeden
“Beni almadan gitme! ” diye yalvarmalýyým.

Necdet Arslan

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.